![]() In de hele discussie rondom de zin en onzin van mindfulness en yoga mis ik altijd een belangrijk argument. De meeste mindfulness workshops, boeken, lezingen en gurus hebben als uitgangspunt dat het helpt om om te kunnen gaan met de hoge eisen van deze tijd. We hebben (te) weinig gelegenheid voor ontspanning, (te) veel prikkels, weinig inspirerend werk en (te) veel financiële verplichtingen. Mindfulness zou helpen om hier beter mee om te kunnen gaan. Minder (snel) overspannen te raken, uit je burn out te komen of te herstellen van een ernstige ziekte. Ik krijg daar altijd een beetje een 'dweilen met de kraan open' gevoel van. Alhoewel ik de positieve bijdragen aan bovenstaande voorbeelden zeker niet wil bagatelliseren kan het toch ook niet de bedoeling zijn dat het slechts een 'tool' is om in redelijke (psychische) gezondheid door te kunnen ploeteren in een, in de essentie, niet kloppend systeem. Ik pleit graag voor mindfulness als een eye opener. Als een techniek om meer inzicht te krijgen in waar één en ander wringt en wat we daaraan kunnen veranderen. Alleen dan werkt het. Alleen dan is je 'mind' volledig bezig met ontwikkeling en kan je overwegen andere keuzes te maken. Alleen een diagnose is geen oplossing. Mindful doorploeteren ook niet. Mindfulness als techniek om een diagnose te stellen? Een beetje ongegeneerde soul searching? Absoluut! En dan aan de slag.
0 Comments
|
Blog"Off the mat into the world" Archives
July 2017
Categories |