Ongeveer een keer per maand doe ik mee aan een yoga les in de studio waar ik 5 jaar geleden ben begonnen. Het vertrouwde gevoel van de ruimte, de stem van de docente en de energie die op die plek hangt is altijd weer een fijn moment van herkenning.
De docente waar ik les van krijg & kreeg heeft een strakkere yoga stijl dan ik, voor de kenners meer richting de ashtanga. Toen ik bij haar mijn eigen docente opleiding volgde bracht zij mij, tegen het einde van de opleiding, op het idee om mij te verdiepen in de (vinyasa) flow. Ze herkende mijn rusteloosheid denk ik en behoefte aan sierlijkheid en creatieve interpretatie. Tot op de dag van vandaag ben ik haar daar dankbaar voor. Zo vaak heb ik gezien dat na een docentenopleiding alle cursisten uiteindelijk eindigden, met diploma in de hand, als klonen van de docent. Zelfde stem, zelfde sfeer en dezelfde woorden om iedere houding uit te leggen. Gelukkig was daar in deze “one on one” training geen sprake van en zou daar eigenlijk nergens sprake van moeten zijn, tenslotte is juist het ontwikkelen van je eigen stijl uiteindelijk jouw kracht als je les gaat geven. Toen ik gisteren weer bij haar op de mat stond en genoot van de focus die je voelt in je eigen beoefening realiseerde ik me weer hoe zeer ik die balans zoek tussen vorm en vrijheid. Ik genoot van de vorm en van de gedachte hoe ik de vrijheid zou gaan zoeken in die vorm wanneer ik mijn eigen les ging geven. Hoe zeer ik die drang naar vrijheid voel en die vorm nodig heb om mij aan vast te houden. Ik weet van de genoemde docente dat zij juist die vorm zo waardeert en zelfs binnen haar vorm nog op zoek gaat naar trainingen waarbij de vorm nog meer wordt aangescherpt. In de Ayurveda wordt gesproken van 3 verschillende doshas (kapha, vata en pitta) waarbij vooral vata (moi!) beweging zoekt maar vorm nodig heeft en kapha en pitta eerder voor vorm kiezen en zich er bewust toe moeten zetten om daarbinnen te bewegen en zich los te maken. Ik merk dan ook wanneer ik een groep overneem waar ik de deelnemers niet ken dat vooral de kapha en pitta constitutie een beetje de kat uit de boom kijken wanneer ik met de les begin. Het is een interessante vraag voor jezelf als je op de mat staat. Merk je dat je jezelf tegenhoudt wanneer bewegingen iets anders zijn dan je gewend bent en vorm alleen niet meer de leidraad is? Of andersom; merk je ongemak wanneer de vorm strakker wordt? Het mooie is dat we niet altijd weten wat we nodig hebben maar zodra we een gevoel van verzet voelen zou dat het wel eens kunnen zijn… Wees nieuwsgierig, laat je gaan en geef je over. Daar liggen de verassingen. Wil je weten wat je constitutie is? Je kan hier een online test doen. * alle vermeldingen en links zijn non-affiliate
1 Comment
Waarom ben jij zo van de flow? Vragen mensen mij wel eens :)
Toen ik vanochtend moest invallen en les mocht geven aan een groep die eigenlijk kwam voor ashtanga moest ik daar weer aan denken. Meestal na een minuut of 20 weet ik waarom ik zo in deze manier van bewegen geloof. Het is zo fijn omdat het zo’n mooi metafoor is voor het leven. Alles doet ertoe, is verbonden en wanneer je je daarvan bewust wordt krijgt alles wat je doet en de keuzes die je maakt een hele andere dimensie. Elegant en vrouwelijk bewegen met zachte intensiteit in je eigen flow en met jouw eigen ritme. Dat alles op mooie muziek, in een cirkel zodat we samen, apart bewegen. Inspanning en ontspanning wisselen elkaar af, ze komen bij elkaar en laten weer los. Als je dan, al is het maar eventjes, voelt dat je ontspant in de inspanning, je ademhaling je ondersteunt, je hele lichaam gloeit dan komt die glimlach vanzelf van binnen uit. Je zou er bijna poëtisch van worden...;) Benieuwd? Ik geef op 18 februari 2017 van 10-12 een workshop in de YogaStudio van Judith van Hal in Uden. In de hele discussie rondom de zin en onzin van mindfulness en yoga mis ik altijd een belangrijk argument. De meeste mindfulness workshops, boeken, lezingen en gurus hebben als uitgangspunt dat het helpt om om te kunnen gaan met de hoge eisen van deze tijd. We hebben (te) weinig gelegenheid voor ontspanning, (te) veel prikkels, weinig inspirerend werk en (te) veel financiële verplichtingen. Mindfulness zou helpen om hier beter mee om te kunnen gaan. Minder (snel) overspannen te raken, uit je burn out te komen of te herstellen van een ernstige ziekte. Ik krijg daar altijd een beetje een 'dweilen met de kraan open' gevoel van. Alhoewel ik de positieve bijdragen aan bovenstaande voorbeelden zeker niet wil bagatelliseren kan het toch ook niet de bedoeling zijn dat het slechts een 'tool' is om in redelijke (psychische) gezondheid door te kunnen ploeteren in een, in de essentie, niet kloppend systeem. Ik pleit graag voor mindfulness als een eye opener. Als een techniek om meer inzicht te krijgen in waar één en ander wringt en wat we daaraan kunnen veranderen. Alleen dan werkt het. Alleen dan is je 'mind' volledig bezig met ontwikkeling en kan je overwegen andere keuzes te maken. Alleen een diagnose is geen oplossing. Mindful doorploeteren ook niet. Mindfulness als techniek om een diagnose te stellen? Een beetje ongegeneerde soul searching? Absoluut! En dan aan de slag. (Geschreven op 15 juli 2016 naar aanleiding van de zoveelste aanslag...)
Iedere keer dat er iets vreselijks gebeurt in de wereld kom ik weer tot dezelfde conclusie: we kunnen niets concreets doen voor de mensen die nu innig verdrietig zijn om hun verlies. Het enige wat we kunnen doen is het beste van onszelf geven om de wereld waar wij in leven, kleur te geven. Liefde te delen en compassie. Yoga gaat voor mij maar om 1 ding: ontdekken wat je nodig hebt om je goed te voelen. De beste versie van jezelf te ontdekken. Je energiek, vrolijk, sterk en solidair voelen met alles om je heen. Ik wil niet denken in vormen van yoga, in houdingen of in regels. Ik wil delen dat wanneer je je goed voelt, je goed doet. En dat is waar het om draait. Bij deze dus mijn nieuwe motto FEEL GOOD = DO GOOD met dank aan lieve vrienden met wie wij samen het concept Unagi (vrij vertaald in Feel Good!) altijd mogen ervaren en dat we vast hebben kunnen leggen in deze prachtige foto. Velen die met yoga beginnen en verwachten er een “gewone” work out te ervaren komen van de koude kermis thuis. Het is namelijk, los van de intensiteit en het soort yoga dat je doet, vooral een work out voor je geest. Die spieren zijn vaak nog wat slapjes.
Je kan natuurlijk gewoon beginnen met ademen en je via de asanas (houdingen) focussen op de spieren en gewrichten. Streven naar fysieke kracht en uithoudingsvermogen. Bewegen is de beste manier om energie te laten stromen en jezelf inspannen geeft ook veel energie. Ik ben de eerste die dat beaamd. Maar het begint pas echt interessant te worden op het moment dat je een gevoel van weerstand ervaart. Over de asanas, over je eigen lichaam, over je buurvrouw op de mat naast je. En de echte work out begint pas als je jezelf afvraagt wat er in je hoofd gebeurt… Waarom je weerstand ervaart. Wat voor gevoel het je geeft. Of je het gevoel herkent uit andere situaties in je leven en wat dat over jou zegt. Of in de woorden van Katie Byron: “zien wie je bent door te zien hoe je denkt over hoe andere mensen zijn. Jij bent de verhalen verteller, de projector van alle verhalen en de wereld is het geprojecteerde beeld van jouw gedachten” Op het moment dat we besluiten om niet te oordelen en ons open te stellen gebeurt er iets moois. Dan krijgen we niet alleen ruimte in ons hoofd maar blijkt dat de spieren zacht worden en net de ruimte geven die we zochten om de asana fijner te ervaren. Ruimte door weerstand los te laten. Muren af te breken en energie te laten stromen zonder blokkade. Vergelijk het met het verwijderen van een steen in een stroompje. Dat is het moment waarop we groeien, dat is het moment dat we verder kunnen. Het vereist doorzettingsvermogen en soms door de zure appel heen bijten. Net een echte work out. Maar dan een met een dubbele agenda. Ik ben dankbaar. Voor het leven, voor mijn eigen gezondheid en dat van mijn gezin, voor het feit dat we in een veilig, fijn land wonen. Dat alles nog best wel beter kan, dat weet ik heus wel maar genieten van wat er al is vind ik onze persoonlijke plicht. Bovendien is genieten en dankbaar zijn ook heel gezond. Voor jezelf en voor de mensen om je heen. Zeg nou zelf, ben je liever in de buurt van een zuurpruim of van een levensgenieter? We kennen allemaal de kracht van een glimlach, van een vriendelijk woord, een helpende hand. In Yoga werkt dat voor mij op dezelfde manier. Ik hou van Yoga dat mijn geluksgevoel onderstreept, mijn energie laat stromen, mijn lichaam laat stralen van binnen uit. Mij het gevoel geeft dat ik leef! Ik merk dat wanneer ik over Yoga praat met anderen, ik eerst een gevoel van weerstand moet zien te overbruggen. Een associatie met kussentjes, wierook en ongemakkelijke stiltes. Met jezelf heel serieus nemen en dit alles in een wolk van zwaarmoedigheid. Alhoewel ik mij besef dat er mensen zijn die hier bewust voor kiezen heb ik voor die anderen goed nieuws……………het kan ook anders! Ik geloof in Yoga als een manier om je gedachten dagelijks te ordenen dmv 1 ding tegelijk doen. Ademen, in en uit, om mee te beginnen. En vervolgens je ademhaling te koppelen aan je bewegingen. Zachtheid vinden in de kracht. Souplesse in de inspanning. En sensualiteit in de harmonie. Alleen houdingen aannemen waarbij je kan blijven glimlachen. Dan stroomt de energie vanzelf, dan lost de spanning op en vinden we ons eigen levensritme weer terug. Het hoeft allemaal niet zo streng en gedisciplineerd, daar zijn we al de hele dag mee bezig. Luister naar de muziek, laat je meedragen door je adem en voel het leven in je lijf. Geloof me, je draagt het de hele dag met je mee, of beter gezegd, het is je gids op weg naar de beste versie van jezelf. En dat willen we toch tenslotte allemaal? :) PS Yogi & actrice Adriene Mishler heeft een geweldig you tube kanaal met gratis yoga lessen. Zij gebruikt het motto Find What Feels Good en heeft op deze manier enorm veel mensen aan de yoga gekregen die aanvankelijk weinig interesse hadden in wat zij dachten dat yoga inhield. Ik ben al jaren een enorme fan van Adriene, haar lichte, laagdrempelige en menselijke benadering met de nodige humor is een frisse wind in de Yoga wereld. Thank you Adriene for helping us Find What Feels Good!
Daar heb ik écht geen tijd voor! Is de meest gehoorde reactie als we “thuis yoga” bespreken in de les. Dat yoga overal en op ieder moment in je dag past is een nieuwe manier van kijken. Het is makkelijk aan te leren en gaat op den duur automatisch. In kleine hapklare brokjes een aantal ideeën!
Welke kies jij vandaag om mee te beginnen? (eigen interpretatie en gedeeltelijke vertaling van http://www.doyouyoga.com/7-bite-sized-portions-of-yoga-for-busy-people/van door Anna Coventry) |
Blog"Off the mat into the world" Archives
July 2017
Categories |